ابوالفضل رحمتی زاده - دانشجوی دکتری علوم مرتع
حسین بارانی - دانشیاردانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

عمده جمعیت عشایراستان قم را طایفه مستقل کلکو به خود اختصاص میدهند و ازانجایی که جمعیت آنها روزبروز درحال کاهش بوده ودرصورت ماندن درروستاها ازوضعیت اقتصادی ورفاهی خوبی برخوردارنبوده و ازسوی دیگر فراهم شدن اشتغال و منابع درامد مطمئن ازراه های نجات این قشرجامعه ازفقرمی باشد لذا ضرورت دارد که مطالعه دقیقتری درخصوص شناخت اوضاع اجتماعی و اقتصادی و همچنین مشکلات پیشروی ایشان صورت پذیرد عشایرکله کوهی شامل 90خانوار می باشند که همگی وابسته به طایفه مستقل کله کوهی و عضو شرکت تعاونی عشایری مستقر درساوه هستند دراین بررسی برای تبیین و تحلیل مسائل و موضوعات ازروش توصیفی Descriptive Method و درحوزه بررسی های پیمایشی ازروش مشاهده و مصاحبه استفاده شدها ست عشایر کله کوهی بومی منطقه استقرار فعلی شان مناطق ییلاقی و قشلاقی ساوه و مسیله قم نبوده بلکه ازحدود 300 سال پیش دراوایل حکومت قاجاریه ازمنطقه فارس به اطراف تهران و ساوه کوچانده شدها ند علت نامگذاری این گروه عشایر کلگو به آن جهت بوده که نیاکان کله کوهی ها اغلب افرادی چابک و چالاک زرنگ و زیرک بودند ازعمده مشکلات پیشروی این گروه میتوان به فقیروضعیف بودن مراتع ازبین رفتن ایل راه های سنتی دام مازاد توان مالی اندک کمبود منابع آبی ایشان اشاره کرد و جهت برطرف نمودن این مشکلات می بایست به برگزاری کارگاه های اموزشی تامین و توزیع مناسب اب شرب دام ارایه کمکهای فنی و اعطای تسهیلات بانکی و تامین سوخت فسیلی توسعه کشت علوفه و توسعه و ترویج پرواربندی درکنار دامداری اقدام نمود

اهلی کردن دام، ایلات، دامداری، عشایر، کله کوهی