مهرزاد پاک زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی امیرکبیر
بابک بنکدار پور - دانشیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر
نرگس فلاح - استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر
الهام عبدالله زاده شرقی - استادیار پژوهشگاه مواد و انرژی

آب تولیدی چاه های نفت بزرگترین جریان پساب نفتی درکشور است و تصفیه زیستی آن به عنوان یکی از روش های تصفیه در سالهای اخیر مطرح شده است. به دلیل عدم کارایی فرآیندهای سنتی تصفیه زیستی (لجن فعال) در غلظت نمک بالا، در این پژوهش، یک کنسرسیوم باکتریایی نمک دوست برای تصفیه پساب واقعی یکی از میادین نفتی غرب کشور در بیوراکتور غشایی استفاده شد. در طول 40 روز عملیات با HRT 48 ساعت و SRT 115 روز همواره کدورت خروجی از بیوراکتور زیر NTU 1/5 بود . در OLR ، 1/5 kg COD m-3 d-1 بازدهی حذف O&G 85/5% بود . در صورتیکه بازدهی حذف COD از 15% تا 45% افزایش یافت. نتایج پژوهش حاضر نشانگر قابلیت بالای سیستم در حذف O&G و عدم گرفتگی غشاء می باشد. افزایش میزان حذف COD در طول عملیات احتمالاً به دلیل سازگاری کنسرسیوم میکروبی با پساب واقعی می باشد.

آب تولیدی واقعی میدان نفتی، بیوراکتور غشایی،تصفیه زیستی، باکتری های نمک دوست