زهرا بیداربخت - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

معنایی که محیط و ویژگیهای کالبدی ساختههای انسان به انسان القا مینمایند، آن دسته از اصول و ارزشهای فرهنگی وجهانبینی جامعه میباشد و شکلدهنده محیط بودهاند. به بیان دیگر محیط مصنوع با سمبلها و تناسب و اجزاء و نشانهها وشکل و رنگ و دیگر بارزههایش، هم بیانگر جهانبینی و فرهنگی است که بانی شکلگرفتن آن شده است و هماینکه اصول و ارزشهای آن را به انسان القا نموده و به نوعی در تحولات فرهنگی ایفای نقش مینماید. محیط و فرهنگ بر یکدیگر تأثیرمتقابل دارند. فرهنگ و سنن و باورهای مذهبی از عوامل مهم شکلگیری معماری هر منطقه بهشمار میآیند. تأکید برخی ازمتفکرین و دستاندرکاران مسائل شهری و معماری که به فرهنگگراها معروف هستند براین موضوع به حدی است که آنرا مهمترین عنصر تأثیرگذار بر محیط قلمداد نمودهاند. این در حالیست که در قرن بیستویکم نوعی فرآیند هموژنسازی ویکسانسازی تحت عنوان جهانیشدن در حال تکوین است که جنبههای متنوع زیباییشناختی معماری را تهدید میکند. نظریه- پردازانی همچون رم کولهاس با توجه به روند جهانیشدن برای شهرهایآینده تئوری تحت عنوان شهر عام عنوان کرده- اند. در این مقاله به بررسی تأثیر متقابل فرهنگ و محیط ساختهشده پرداخته و آن را با نظریه شهر عام مقایسه نموده، در نهایت توصیههایی در قالب نتیجهگیری ارائه خواهدشد. هدف از طرح این موضوع اینست تا چگونگی ارتباط فرهنگ و محیط ساختهشده بیش از پیش آشکار شود.

فرهنگ، انسان، ، محیط ساختهشده، شهر عام