محسن دورخیز - مدرسگروه معماری دانشکده سما واحد ایذه(استاد راهنما)
آرمین جعفری - مدرسگروه معماری دانشکده سما واحد ایذه(استاد راهنما)
پیام محمدی - دانشجوی کاردانی معماری دانشکده سما واحد ایذه
حدیث احمدی - دانشجوی کاردانی معماری دانشکده سما واحد ایذه

بازار یکی از مهمترین عناصر در دورههای مختلف زمانی بوده است، بطوری که غالبا بازار به ویژه دردوران اسلامی مهترین تشکیلات صنفی و اجتماعی بشمار میآمد. وقتی بحث از هویت پیش می آید،دیدگاههای پیچیده وگاهی متضاد درابعادی گسترده مطرح می شود. دراین مقاله از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی- اسنادی بهره گرفته شده است که در آن سعی شده اجماعی ازدیدگاههای صاحبنظران حول مفهومهویت درارتباط بامسائل اجتماعی وفرهنگی بخصوص معماری مطرح گردد. معماری سنتی قبل از پیدایش تکنولوژی و مصالح جدید ساختمانی در تمام نقاط کشور و به هر شکل و به هر کیفیت نوع معماری افقی و باهویت بشمار می رفت که در طی سالیان دراز و قرنهای متمادی مصالح و شیوه های فنی ویژه خود را داشت. این نوع ساخت و ساز بومی بسیار بجا می نمود و به موقع و کاملا ارزنده و منطقی و گاه نیز بسشکوهمند بودو هنوز هم بعنوان یکمعماری شریفو برخوردار از مقیاسانسانی دارای همان ارزشو اعتبار است . باوجود همه پیچیدگیهای مفهوم هویت وتلقی های متفاوت صاحب نظران از آن، برکسی پوشیده نیست درمعماری معاصرایران، این واژه دچاربحران گشته وبصورت مفهومی انتزاعی درآمده است.

معماری،هویت، سنتی،بازار ایران