ابوالقاسم سراج - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
رسول واعظ ترشیزی - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس تهران
ندا فرزین - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
امیر نژاد مقدم - کارشناس ایمنولوژی بیمارستان بقیه الله اعظم (عج)

انتقال آنتی بادی ها از مادر به فرزندان بدون ایجاد تغییرات فیزیولوژیک، موجب مقاومت فرزندان در برابر عفونت ها و در نتیجه بقای بهتر آنها و نیز صرف انرژی در مسیر رشد و نمو می شود. اینکه انتخاب برای صفات مختلف ایمنی و رشد موجب به وجود آمدن تفاوت هایی در انتقال آنتی بادی ها می شود، ن شان می دهد ست کم بخشی از این انتقال دارای مبانی ژنتیکی است. امامطالعات انجام شده در این خصوص اندک است. در مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر ژنتیک مادر بر روی میزان انتقال آنتی بادی ها، با استفاده از اطلاعات 9 نسل مرغان یک لاین گوشتی تجاری، ارزش های اصلاحی مادری صفت وزن جوجه یک روزه برآورد و بر مبنای آن دو گروه ژنتیکی، با ارزش های اصلاحی مادری پائین و بالا، ایجاد شد. سپس از این پرندگان خون گیری و تیتر آنتی بادی تهیه گردید. همچنین با جمع آوری تخم از مرغ های مزبور، جوجه یک روزه تولید و از آنها نیز تیتر آنتی بادی تهیه شد. این تیترها از سه نوع بیماری شایع در مرغان گوشتی تجاری حاصل و ضمن بررسی ارتباط سطح آنتی بادی های خون با گروه های ژنتیکی، تابعیت آنها از ارزش های اصلاحی مادری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که علیرغم عدم وجود تفاوت معنی دار بین پرندگان گروه های ژنتیکی از نظر تیتر آنتی بادی، جوجه هی گروه ژنتیکی 1، برای هر سه بیماری، تیتر بالاتری را نسبت به گروه 2 نشان دادند. همچنین هم در سطح مادران و هم در سطح جوجه ها، ضریب تابعیت مثبت آنتی بادی ها از ارزش اصلاحی مادری (p>0/05) نشان می دهد با افزایش ارزش اصلاحی مادری می توان سطح آنتی بادی های بیماری های مورد مطالعه را در خون این پرندگان افزایش داد.

آنتی بادی، ارزش اصلاحی مادری، لاین گوشتی تجاری