حسن مردانی - کارشناس محیط زیست موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی
محمدمهدی امین - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمد قاسمیان - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی محیط زیست علوم و تحقیقات اهواز

مقدمه و هدف: جهت جلوگیری از اثرات زیان آور اتیدیوم بروماید برانسان و محیط زیست شناخت ماهیت و اثرات هر یک از این ماده در وهله اول و تعیین روش مناسب و مؤثر دفع با توجه به رویه های کاری در اینگونه مراکز الزامی است. این ماده بالقوه جهش زا بوده و سرطانزا می باشد که در مقادیر بسیار کم اثرات نامطلوبی دارد. باقمیانده این ماده پس از انجام آزمایشات به همراه مواد زائد جامد و یا مایع وارد چرخه زیستی می شود. تاکنون هیچ استاندارد و یا رهنمودی جهت تعیین حد مواجهه برای افراد درگیر با ا تیدیوم بروماید و یا برای محیط زیست تدوین نشده است. روشها: شامل روش جذب کربن فعال، روش جذب آمبولایت XAD، 16 ، خنثی سازی اسید هیپوفسفروس/ سدیم نیترات/ سدیم بیوکربنات، خنثی سازی توسط پتاسیم پرمنگنات/ هیدروکلریک اسید/ سدیم هیدرواکساید، دفع ژلهای حاوی آتیدیوم بروماید، دفع دستکش و اجزای آلوده به اتیدیوم بروماید، دفع تجهیزات شیشه ای آلوده به اتیدیوم برومای و دفع اجسام تیز و برنده آلوده به اتیدیوم بروماید می باشد. بحث و نتیجه گیری: از میان روشهای آلوده زدایی و دفع اتیدیوم بروماید، از جاذب های آماده اتیدیوم بروماید استفاده می شود. بهترین شیوه دفع محلول های آلوده به اتیدیوم بروماید خنثی سازی توسط مواد شیمیایی می باشد. جهت زائدات جامد نیز جمع آوری بصورت بهداشتی و بر طبق موازین مواد زائد خطرناک و انتقال به زباله سوز که در بیشتر صنایع و مؤسسات احداث گردیده، پیشنهاد می شود. وسایل و تجهیزات آلوده اعم از دستکش، تیغ و شیشه های شکسته و آلوده را نیز می توان بر اساس موازین مواد زائد خطرناک جمع آوری کرده و به زباله سوز و یا محل دفع مواد زائد خطرناک انتقال داد.

اتیدیوم بروماید، دفع بهداشتی، آلودگی زدایی، محیط زیست