سحر صادقی - کارشناس ارشد ، گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده مهندسی ، دانشگاه تربیت مدرس
محمد حسین میران بیگی - دانشیار و عضو هیت علمی ، گروه مهندسی پزشکی ، دانشکده مهندسی ، دانشگاه تربیت مدرس
نادیا نقوی - استادیار، گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

لیزر درمانی درونوریدی (Endovenous laser treatment-EVLTیک روش گرمادرمانی بهصورت حداقل تهاجمی برای درمان رگهای واریس است. استفاده از لیزر مزایای زیادی بر رو شهای جراحی دارد که از آنجمله می توان به افزایش دقت و خونریزی کمتر بافت اشاره کردEVLT.یک روش درمانی موثر است ولی بهعلت عدم وجود مدلی دقیق برای پیشبینی میزان آسیب به بافت، با محدودیتهایی همراه است. مدلکردن بهینه اثر لیزر بر بافت ، برای درمانبهتر و حفظ بافت سالم، امری ضروری است. هدف از این مقاله ارائه مدلی برای شبیهسازی اثر لیزر دیودی با طول موج980nm در بافت رگ است. برای این کار، مدلی سه بعدی طراحی شد. روش مونتکارلو برای مدلسازی انتشار نور درون بافت و روش المان محدود برای مدلکردن معادله پنسPennes) به منظور بررسی افزایش دما درون بافت بکار گرفته شد و میزان آسیب به بافت توسط معادله آرنیوسArrhenius)محاسبه گردید. نتایج نشان دادند که در تابش لیزربا توان10w حداقل زمان تابش 2 ثانیه نیاز است تا دمای درون رگ به دمای مناسب جهت تخریب دیواره برسد. همچنین به ازاء اعمال توانهای کمتر، حرارت ایجاد شده در فضای داخلی رگ و دیواره، کمتر اما در بافتهای مجاور رگ بیشتر است که با ایجاد اثرات جانبی بیشتر به بافتهای مجاور همراه است.

لیزر دیود ، روش مونت کارلو ، روش المان محدود /EVLT