نجمه عسگری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه اصفهان
مهرداد فرهادیان

صنایع نساجی مقادیر زیادی آب مصرف می‌کنند،به طوری که میزان مصرف آب در این صنایع بین 25 تا250مترمکعب به ازای هر تن محصول می‌باشد.بررسی‌ها نشان می‌دهدکه سالانه حدود40میلیون تن منسوجات در دنیا تولیدمی‌شود و فاضلاب تولیدی اینصنایعحدود4تا8 میلیون مترمکعب درسال است.رنگ بارزترینآلاینده فاضلاب‌های نساجی می‌باشد و روزانه میلیون‌ها لیتر از فاضلاب‌ های رنگی توسط صنایع نساجی و کارخانه ‌ها تولید می‌شود؛ هر لیتر از این فاضلاب ها می‌تواند حاوی بیش از 20 گرم از رنگدانه‌ها و حد واسط‌هایی ناشی از تجزیه آن‌ها باشد که باعث بروز مسائل زیست محیطی می‌شوند. رنگ‌های شیمیایی که در این صنایع به کار می‌رود؛ دارای خطرات بالقوه ای از جمله سرطانزایی و جهش زایی برای انسان می‌باشند.به علاوه نفوذ رنگ‌های متفاوت به آب‌های سطحی و زیرزمینی باعث رنگی شدن منابع آبی می‌شود. برای رنگزدایی صنایع نساجی روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان به انعقاد و لخته سازی، اکسیداسیون شیمیایی، تصفیه بیولوژیکی، تعویض یونی و روش‌های غشایی اشاره کرد. در این میان فناوری‌های غشایی برای تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد بسیار کارآمد بوده و بازدهی حدود 90درصد در حذف رنگ دارند. از جمله این فرایندهای غشایی می توان به غشاهایNFوROاشاره کرد. از بین فرایندهای مذکور، غشای نانوفیلتر نسبت به سایر روش‌های غشایی دارای مزیت‌هایی ازجمله فلاکس خروجی بیشتر، گرفتگی کمتر غشا،فشار عملیاتی کمتر و درنتیجه هزینه کمتری می‌باشد. هدف از این مقاله بررسی غشاهای نانوفیلتراسیون به عنوان روشی کارامد در تصفیه فاضلاب‌های نساجی و بررسی پارامترهای مؤثر بر عملکرد آن می‌باشد.

بازیافت آب، تصفیه فاضلاب، پساب نساجی، حذف رنگ، نانوفیلتراسیون