مینا فیضی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک، دانشگاه ارومیه
عباس صمدی - دانشیار، شیمی و حاصلخیزی خاک،گروه مهندسی علوم خاک، دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه

روش تجزیه گیاه ، به عنوان ابزاری جهت ارزیابی وضعیت تغذیه ای گیاهان زراعی و باغی مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از روش های عمده برای تفسیر نتایج تجزیه برگی روش تلفیقی تشخیص و توصیه کودی DRIS) می باشد. به منظور تعیین اعداد مرجع DRIS در پیاز، نمونههای برگ از 50 مزرعه پیاز در استان آذربایجان غربی جمعآوری و غلظتهای عناصر غذایی B و Cu ،Mn ،Zn ،Fe ،Mg ،Ca ،K ،P ،N تعیین شدند. مزارع با توجه به مقدار عملکرد، به دو جامعه با عملکرد بالا و پایین تقسیم شدند .سپس کلیه فر های بیان از نسبت دو عنصری غلظت عناصر در دو جامعه مذکور تعیین گردید. واریانس کلیه فرم های بیان در دو جامعه برآورد شد و در نهایت 45 فرم بیان برای عملکرد غده ای به عنوان مناسب ترین نرم های استاندارد دریس گزینش شدند. شاخصهای DRIS و دامنه کفایت غلظت عناصر غذایی نیز تعیین شدند. دامنه کفایت عناصر غذایی در برگهای پیاز برای عناصر غذایی پر نیاز Mg ،Ca ،K ،P ،N به ترتیب 4/1 -2/9 ، 0/48 - 0/21 ، 7/8 -3/7 ، 3/2 - 1/4 و 0/38 - 0/23 درصد و برای عناصر غذایی کم نیاز B و Cu ،Mn ،Zn ،Fe به ترتیب 86-188 ، 8/9-44 ، 44-75 ، 9-22 و 23-41 میلیگرم بر کیلوگرم بودند. بر اساس میانگین کل شاخصهای DRIS ترتیب نیاز غذایی در مزارع با عملکرد پایین به صورت Fe < Cu>Ca>K>P>Mn>B>Mg>N>Zn بودند.. همچنین شاخصهای تعادل تغذیهای DRIS در کلیه مزارع با عملکرد پایین خیلی بیشتر از صفر بود که نشان دهنده عدم تعادل تغدیهای در مزارع با عملکرد پایین بود.

پیاز ، DRIS ، اعداد مرجع، شاخص تعادل تغذیه ای