سیدنادعلی علوی بختیاروند - دکترای بهداشت محیط، استادیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
شایان اکبری پورسلیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز

تولید شیرابه از دیر باز بدلیل خطر آلودگی آب، خاک و تا حدودی هوا، یکی از بزرگترین معضلات مراکز دفن زباله بوده است .لذا مدیریت مطلوب شیرابه در مراکز دفن زباله های شهری و صنعتی با توجه به حجم بالای تولید زباله در تمامی کشورها از اهمیتویژه برخوردار است .تصفیه شیرابه بخصوص در ایران که دفن بهداشتی و استاندارد زباله بصورت بسیار محدود صورت میگیرد بسیار حساس و حیاتی می باشد . شیرابه ممکن است که حاوی غلظت بالای چندین آلاینده خطرناک به صورت همزمان باشد . ترکیب شیرابه محل های دفن بسته به طبیعت مواد زاید جامد ، ویژگیهای خاک ، الگوی ریزش باران ، و سن مکان دفن تغیر میکند .با افزایش سن مکان دفن غلظت مواد مقاوم در برابر تجزیه بیولوژیکی با وزن ملکولی بالا مانند ترکیبات هیومیک و فلویک افزایش می یابد. روشهای تصفیه محل شیرابه زباله روشهای فیزیکی – شیمیایی و بیولوژیکی هستند که به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می گیرند، تصفیه بیولوژیکی برای تصفیه شیرابه محل دفن زباله شهری عموما کم استفاده می شود،ته نشینی ورسوبگذاری ، تخلیه هوا ، جذب ، تصفیه غشاء روشهای فیزیکی برای تصفیه شیرابه می باشند . بین روشهای شیمیایی مورد استفاده برای این منظور ، انعقاد – لخته سازی ، رسوب شیمیایی ، اکسیداسیون الکتروشیمیایی از موارد مهم آن هستند

تصفیه شیرابه ، روش های بیولوژیکی ، روش های فیزیکی شیمیایی ،فرایند های هوازی و بی هوازی ، فن آوری های بومی