طاهره صابری - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشگاه اراک
مهری عسکری - استاد یار، دانشگاه اراک، دانشکده علوم پایه، گروه زیستشناسی
محمدرضا امیرجانی - استاد یار، دانشگاه اراک، دانشکده علوم پایه، گروه زیستشناسی

در این تحقیق اثرات کاربرد سطوح مختلف نانوذرات اکسیدآهن ( 0 ,20 ،10 ،5 ,30 و 40 میکرولیتر) و محیط غذایی هوگلند کامل بهعنوان شاهد (محتوی کلات آهنFe-EDTA بدون نانواکسیدآهن) بر فعالیت برخی آنتیاکسیدانهای گیاه پریوش شامل سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد نانواکسید آهن اثر معنیداری بر میزان فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز گیاه پریوش داشته است بهطوری که در گیاهانی که نانواکسید آهن دریافتنکردهاندμl)0 فعالیت این آنزیمها نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافته است اما گیاهان تحت غلظتهای مختلف نانواکسید آهن تغییر معنیداری را نشان ندادند. نتیجه حاصله نشاندهنده این است که کاربرد نانوآهن تا غلظت 40 میکرولیتر برای گیاه ضرری ندارداما در شرایطی که گیاه هیچ نانوآهنی دریافت نکرده است گیاه با تنش مواجه شده است.

پراکسیداز، پریوش، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، نانواکسید آهن