فاطمه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی،
رامین عزتی - عضو هیئت علمی استادیار، دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم زیستی، گروه زیست شناسی گیاهی، تهران خیابان شهید مفتح

فلزات سنگین مانند سرب و مولیبیدن از جمله الاینده ها ی زیست محیطی هستند که مواجهه انسان با بعضی از انان مسمومیت های مزمن ایجاد می کند. همچنین این فلزات یک خطر جدی برای اکوسیستم زمین به شمار می ایند. از آنجایی که میزان اینفلزات رو به افزایش است عوارض مسمومیت آنان قابل مشاهده است. با گذشت زمان مقدار آنان نیز سیر صعودی پیدا کرده و خطرات جدی را محتمل میشود. در گیاهان فلز سنگین سرب موجب کاهش رشد می شود به طوری که کاهش ارتفاع گیاه، وزن خشک ریشه، بخش هوایی و کل گیاه و همچنین کاهش کلروفیل هایa+b، b،a کاهش میزان رشد نسبی، ارتفاع گیاهان و مساحت برگ می گردد. با افزایش سرب کاهش میزان رشد نسبیRGR)رخ می دهد. در حضور سرب با کاهش محتوایکلروفیل کلروز و نکروز در برگ مواجه هستیم مولیبیدن فلز سمی دیگری است که موجب کاهش وزن خشک بخش هوایی و کل گیاه، کلروفیلb،aو نسبت بین کلروفیلa وbمی شود. ولی برβکاروتن تاثیری ندارد. با افزایش مولیبیدن سطح برگ ، طول میوه ، قطر میوه و وزن میوه سیر نزولی خواهدداشت.

مولیبیدن، سرب، گوجه فرنگی، کلروفیلa وکلروفیلb