گستردگی و شدت بهره برداری های انسانی از منابع طبیعی کره زمین، طی قرن 20 به بروز صدمات چشمگیری بر اجزای اصلی تشکیل دهنده بیوسفر، برای مثال جو (اتمسفر)، پوشش گیاهی، اراضی و تنوع زیست شهری منجر گردید. صدمات وارده برای مثال به علت روند سریع صنعتی شدن، تخریب جنگل ها و روند سریع شهرگرایی بوده است. با توجه به رشد جمعیت و تخریب محیط زیست شهری، دغدغه های بیشتری نیل به توسعه پایداری شهری در کشور ایران به خصوص در شهر سنندج وجود دارد. بدون شک بحث از ناپایداری و توسعه پایدار بدون توجه به تاثیر شهروندان شهر سنندج و شهرنشینان بی معنی خواهد بود. جامعه آماری، جمعیت 360000 نفری شهر سنندج می باشد که تعداد 150 نفر با روش نمونه گیری کوکران با ضریب خطای 8% در سطح 95 درصد انتخاب شد. روش نمونه گیری سهمیه ای چند مرحله ای می باشد. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش این نتیجه حاصل گردید که آموزش رسمی و غیررسمی شهروندان در امر توسعه پایداری شهری به ایجاد یک جامعه شهری منطبق با مفاهیم پایدار کمک می کند و همچنین مشارکت مردم و نیز استفاده از سطح تحصیلات در زمینه توسعه پایدار شهری می تواند بر روند توسعه پایدار شهری موثر و مفید باشد.

تاثیر، شهرنشینی، پایداری شهری، شهروندان، سنندج