مینا اکبریان - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی علوم وصنایع غذایی، دانشگاه تبریز
بابک قنبرزاده - دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
محمود صوتی - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
جلال دهقان نیا - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

هدف: ابتدا هدف بررسی تأثیر پوشش های خوراکی بر زمان غوطه وری بهینه طی آبگیری اسمزی میوه به بود. سپس تعیین مدل مناسب برای پیش بینی چروکیدگی میوه به طی خشک کردن و در نسبت های رطوبتی مختلف. مواد و روش ها: پوشش های خوراکی بر پایه کربوکسی متیل سلولز، پکتین کم استر و حاوی آنتی اکسیدان اسیدآسکوربیک و محلول اسمزی حاوی فروکتوز، اسیدسیتریک و یون کلسیم بود. خشک کردن نهایی لایه های نازک میوه به در خشک کن هوای (کابینتی) انجام شد. برای اندازه گیری حجم نمونه ها، از روش جابجایی تولوئن و یک واحد پیکنومتر استفاده شد. نتایج و بحث: نمونه های پوشش دار در تمامی زمان ها، جذب مواد جامد کمتری نسبت به نمونه های بدون پوشش نشان دادند. در پیش بینی رفتار چروکیدگی محصول نیز، مدل های خطی برازش بهتری با داده های آزمایشگاهی نسبت به مدل های لگاریتمی دارند. نتیجه گیری کلی: بهترین زمان غوطه وری، 180 دقیقه انتخاب شد. در پیش بینی رفتار چروکیدگی، مدل چند جمله ای درجه 3 بهترین مدل انتخاب شد.

آبگیری اسمزی، خشک کردن، مدل سازی، میوه به