لادن رحیمی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تبریز
بابک قنبرزاده - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
جلال دهقان نیا - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

سابقه و هدف: پلی اتیلن ترفتالات (PET) از جمله پلاستیک هایی می باشد که به صورت گسترده در بسته بندی مواد غذایی بخصوص نوشیدنی ها و روغن های خوراکی کاربرد دارد. در این پژوهش، مهاجرت دی اتیل هگزیل آدیپات (DEHA)، از پلاستی سایزر های رایج در PET، به میمولانت آبلیمو بررسی می شود. طبق قوانین اتحادیه اروپا (EC) مقدار مجاز مهاجرت (SML)، برای این ماده 18μg/L می باشد. مواد و روشها: در کار پژوهشی حاضر یک روش جدید میکرو استخراج مایع مایع به کمک هوا به منظور آنالیز DEHA ارائه گردید. در این روش اثر برخی از پارامتر های مهم مانند نوع و حجم حلال استخراج کننده، مقدار نمک و ... بهینه گردید. طبق قوانین (EC) می توان اسید استیک (w/v)3% را به عنوان سیمولانت آبلیمو انتخاب کرد. سیمولانت تهیه شده در دماهای 5، 25 و 40˚C به مدت 3 ماه در بطریهای PET نگهداری شده و در بازه های زمانی 10، 30، 60 و 90 روز با دستگاه کروماتوگرافی GC مورد آنالیز قرار گرفتند. ضریب انتشار مهاجرت این مواد، به داخل PET با استفاده از قانون فیک محاسبه شد. یافته ها: با افزایش دما و زمان نگهداری، مقدار مهاجرت این مواد افزایش می یابد. ضریب انتشار بدست آمده برای DEHA در دماهای 5، 25 و 40˚C عبارت بود از 0/109، 0/12 و 0/092x10(-9)cm(2)/s. بررسی وابستگی دما و ضریب انتشار با استفاده از قانون آرنیوس ارتباط معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: بعد از 90 روز در دمای 40˚C حداکثر مقدار مهاجرت به SML رسید ولی در دمای 5 و 25˚C بعد از به تعادل رسیدن مهاجرت، حداکثر مقادیر اندازه گیری شده زیر SML بود.

مهاجرت، پلی اتیلن ترفتالات، دی اتیل هگزیل آدیپات، سیمولانت آبلیمو، ضریب انتشار