ساجده بحرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تبریز
زهرا محمد حسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تبریز
بابک قنبرزاده - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
حامد همیشه کار - استادیار مرکز تحقیقات دارویی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

یکی از انواع نانوکپسولهای مورد استفاده برای ریزپوشانی و رهایش کنترل شده مواد غذا- دارو، نانوکمپلکسهای بیوپلیمری می باشند که ازاتصال بیوپلیمرهای پروتئینی و پلیساکاریدی تشکیل میشوند. در این تحقیق، تشکیل کمپلکس بین غلظتهای مختلف پکتین (0/2، 0/45 و 0/7) و سه غلظت متفاوت کازئین (0/5%، 1% و 1/5%) و کاهش pH به زیر نقطه ایزوالکتریک کازئین، صورت گرفت و تأثیر عوامل مختلف از جمله قدرت یونی، دما، زمان اولتراسوند، نحوه تیتراسیون و نحوه اختلاط بیوپلیمرها بر پایداری و اندازه ذرات نانوکمپلکس های پکتین کازئین مورد بررسی قرار گرفت.دستگاه تفرق نور لیزری اندازه 86 نانومتر را برای نانوکمپلکس های تولید شده در دمای 4 درجه و روش تیتراسیون قطره ای نشان داد. اولتراسوند بازمانهای بیش از یک دقیقه، اندازه ذرات را کاهش داد و افزودن نمک، در غلظتهای بالا و پایین نتایج متفاوتی در پایداری سیستم داشت.

نانوکمپلکس کازئین- پکتین، اندازه ذرات و پایداری