مهدی اشراقی - دانشجوی کارشناسی ارشد
روئین حلاج - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیدمرتضی ضمیر - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس

در دهه‌ی گذشته، استفاده از فیلترهای زیستی برای تصفیه‌ی هوای آلوده‌ی صنعتی از غلظت‌های کم آلاینده‌های فرار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. فیلترهای زیستی، در واقع بیوراکتورهای پر شده‌ای هستند که هوای حاوی مواد فرار از میان آن عبور می کند و ریزسازواره‌های موجود روی آکنه‌ها با تخریب مواد فرار، از آن‌ها به عنوان منبع کربن یا انرژی استفاده می‌کنند. نرمال بوتانول که به عنوان حلال در صنایع رنگ‌سازی، نساجی و پوشش‌دهی به کار می‌رود، یکی از این آلاینده‌های آلی فرار به‌شمار می‌‌رود. در این تحقیق، عملکرد یک فیلتر زیستی با بستری مخلوط از کمپوست و سنگ لاوا به نسبت وزنی 2 به 1، برای حذف نرمال بوتانول از هوا با هوادهی پیوسته در دوره‌ی زمانی 120 روز و در دمای ثابت C°40 مورد بررسی قرار گرفت. پس از سپری شدن 20 روز دوره‌ی سازگاری میکروبی با غلظت ورودی gm-3 5/0، راندمان فیلتر زیستی در زمان‌های اقامت گاز 60 و 45 ثانیه، محدوده‌ی غلظت‌ ورودی gm-3 5/2- 5/0 و شدت بارگذاری جرمی gm-3h-1 213-33 ارزیابی شد. بیشترین راندمان حذف در زمان اقامت‌های60 و 45 ثانیه برای هوا، به‌ترتیب برابر % 92 و %85 به‌دست آمد. نرخ تولید دی‌اکسید کربن در غلظت‌های ورودی gm-3 1/1 ، 7/1 و 5/2 به ترتیب gm-3h-1 10 1/15 و 2/36 بود که فعالیت ریزسازواره‌های بستر برای تخریب زیستی نرمال بوتانول را نشان داد.

تخریب زیستی، فیلتر زیستی، کمپوست، نرمال بوتانول