بتول محب راد - کارشناسی ارشد
حسین علیدادی - دانشیاردانشگاه علوم پزشکی مشهد
علی اصغر نجف پور - دانشایردانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمدتقی قانعیان - دانشیاردانشگاه علوم پزشکی یزد

مقدمه و اهمیت موضوع: آرسنیک یکی از عناصر سمی و متداول است که عمدتاً توسط آب در محیط انتقال می یابد. حضور آرسنیک در آب آشامیدنی از نگرانیهای اصلی بسیاری از تامین کنندگان آب در جهان است. در این مطالعه جذب زیستی آرسنیک توسط مخمر نان به عنوان یک جاذب زیستی ارزان قیمت از محیط آبی انتخاب گردید.مواد و روشها: این بررسی یک مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی بوده که برروی 243 نمونه سنتتیک بر اساس روش های آماری در یک سیستم ناپیوسته انجام گردید. در این مطالعه اثر فاکتورهای زمان تماس (5،15،30،60،120)، pH (5،7 ، 9 ) غلظت آرسنیک (100، 250، 500، 750، 100، میکرو گرم در لیتر )و دوزهای جاذب (5/0 ، 1، 5/2 ، 5 گرم در لیتر ) بررسی شد. سپس ایزوترم های جذب و مدل سازی سینتیکی یون های فلزی بر روی جاذب بر اساس آزمون مدل های ایزوترم لانگمیر، فروندلیچ و سینتیک های نوع اول و دوم تعیین شد. برای یافتن بهترین ایزوترم، از سه روش تحلیل خطا استفاده شد.نتایج و بحث: مخمر نان فعال در pH برابر 5 ، مقدار جاذب زیستی g/L 1و غلظت اولیه فلز µg/L 100 دارای 54/88 % حذف آرسنیک است. ماکزیمم جذب پس از مدت زمان 60دقیقه مشاهده گردید. سینتیک جذب از مدل مرتبه دوم با حداکثر 999/0 R2 = و ایزوترم جذب نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که با افزایش pH محلول کارآیی جذب آرسنیک کاهش می یابد و pH بهینه در محدوده 5 می باشد. کارایی حذف آرسنیک با افزایش جرم مخمر نان تا محدوده 1 گرم در لیتر افزایش و اما با افزایش غلظت اولیه آرسنیک کاهش می یابد . جذب آلاینده از مدل تک لایه ای و سنتیک جذب شیمیایی می باشد

سنتیک جذب،ایزو ترم جذب آرسنیک، محلولهای آبی، مخمر نان ، جذب زیستی