عبداله درگاهی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد مغان، عضو باشگاه پژوهشگران جوان، پارس آباد مغان، ایران
علی الماسی - دکترای بهداشت محیط، استاد گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
علی درگاهی - کارمند آموزش و پرورش شهرستان پارس آباد مغان
طاهره امیریان - کارشناس بهداشت محیط شبکه بهداشتی درمانی شهرستان سنقر، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

مقدمه و اهمیت موضوع: فلوئور یکی از عناصر مهم در استحکام دندانها و استخوانها بشمار می رود. این عنصر از راههای مختلف وارد بدن گردد، مهمترین راه دریافت آن توسط موجودات به خصوص انسان از طریق آب آشامیدنی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عملکرد منعقدکننده آلوم در حذف فلوئور از آب آشامیدنی انجام گردیدمواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی- مقطعی در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. آزمایشات بر مبنای متغیرهایی چون غلظت فلوئور(mg/l 3،5،7 و10)، غلظت های مختلف آلوم(mg/l50، 100، 150، 200، 250،300،900)، pH های مختف(6، 7، 8و 9) و زمان تماس مختلف (15، 30، 45 دقیقه) صورت پذیرفت. برای اندازه گیری pH و فلوئور به ترتیب از دستگاه های pH متر و اسپکتروفتومتردر طول موجnm570 استفاده شد. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت ماده منعقدکننده آلوم و زمان ماند، راندمان حذف فلوئور افزایش یافته بطوریکه بیشترین میزان حذف در غلظت آلومmg/l300(3/93%) در زمان ماند45 دقیقه و6pH= حاصل گردید. همچنین با افزایش میزان فلوئور، راندمان حذف کاهش پیدا کرد چنانچه بیشترین راندمان حذف درمیزان mg/l 3 فلوئور برای آلوم با غلظتmg/l 900(98%) بدست آمد.نتیجه گیری: نتیجه نشان دادکه راندمان حذف فلوئور با افزایش میزان pH، غلظت اولیه فلوئور، زمان ماند و غلظت منعقدکننده به ترتیب کاهش، کاهش، افزایش و افزایش می یابد. با توجه به اینکه بعد از تصفیه ممکن است مقدار زیادی آلومینیم درآب باقی بماند، پیشنهاد می شود که از جاذب هایی مانند آلومینیای فعال و ... جهت حذف آلومینیم باقیمانده از آب شرب بعد از تصفیه فلوئور استفاده گردد.

فلوئور، آلوم، آب آشامیدنی، کیفیت آب، تصفیه آب