ندا ضیابخش - هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد رودهن.
مهسا معانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب.
نگار قنادان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب.

شهر را می توان به مثابه کالبد و بستر تولد و رشد همه جانبه ی اجتماعات و فرهنگ ها دانست. شهر نقطه آغاز تمدن بشری است و از این رو همواره به عنوان ظرف اصلی زندگی انسان علاوه بر تاثیرات فیزیکی و زیستی،تاثیرات روانی بسیاری نیز بر انسان داشته ست. همانطور که می دانیم زیبایی امری است که در ارتباط با فرهنگ تعریف می شود. ارتباط زیبایی و فرهنگ را در تقابل دوجانبه ای در می یابیم چرا که تعریف ما از زیبایی با فرهنگو بستر رشد ما گره خورد است؛ که طبق آنچه پیش از این گفته شد شهر را بستر شکل گیری فرهنگ انسانی می دانیم. حال همین شهر را در دوران معاصر در یک نازیبایی گرفتار می بینیم و نتیجه این نازیبایی همین اختلالاتروحی و اجتماعی گسترده در میان جامعه است. اما موضوعی که مستقیما با امر زیبایی شهر ها گره خورده است ودر سال های اخیر نیز به عدم وجود آن در شهر معاصر پرداخته شده است، موضوع بی هویتی شهر هاست که شاید آن را بتوان عامل اصلی نازیبایی شهر دانست در این مقاله سعی ما بر این است که تاثیر هویت بر زیبایی در شهر را تبیین نموده و همچنین تاثیرات کلی زیبایی بر روان و بالا بردن کیفیت زندگی شهروندی را نیز شناسایی کنیم

شهر، هویت، زیبایی، ایرانی، اسلامی، تاثیر روانی