فرناز فروغی فرید - ۱. دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
حسین مدی - ۲. عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
مهدی شیبانی - عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی

میل ذاتی انسان، زندگی در طبیعت و محیط بیرونی است. فطرت وی با طبیعت عجین گشته و زندگی در فضای خارجی سبب تجدید قوای روحی او می گردد. انسان در موقعیت های گوناگون، احساسات متفاوتی نسبت به محیط پیرامون از خود بروز می دهد. این احساسات در اثر تأثیر نور، رنگ و ... دگرگون می شود. با توجه به نقش ارزشمند فضای جمعی در زندگی امروز و معطوف شدن توجه جهانی نسبت به آن، مسئله نورپردازی فضای باز شهری که نقش مهمی در بیان طبیعت و نمایش آن دارد نیز، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مقاله حاضر درباره بررسی تأثیر نقش نورپردازی به عنوان یک فاکتور مصنوع، در طراحی محیط می باشد و به این مسئله می پردازد که طراح قادر است با استفاده از نور، اثر ذهنی و روانی خاصی را بر ذهن مخاطب القا کرده و احساسات او را با توجه به نورپردازی های مختلف تحریک نماید و به سوی احساساتی نظیر شادی، غم، آرامش، هیجان، وحشت و ... سوق دهد. در این پژوهش که با تکیه بر روش تحلیل کیفی صورت گرفته، ضمن ارائه تعاریفی مرتبط با موضوع و بیان مفاهیم ضمنی، مطالعاتی جهت خلق فضایی بدیع با تکیه بر تأثیر نور بر مخاطب و احساسات وی بیان گردیده است، فضایی که شهروندان را به حضور هرچه بیشتر در محیط ترغیب کرده و سبب آشتی آنان با منظر شبانه شهر شود

: احساس ، رنگ ، منظر شبانه ، نورپردازی