حسن طاهرخانی - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه زنجان،
بهنام امانی - کارشناس ارشد خاک و پی دانشگاه زنجان،

صنعت ساختمان بزرگ‌ترین مصرف کننده مصالح و برداشت کننده مواد از زمین و در عین حال بزرگ‌ترین تولید کننده نخاله و زباله‌هایی است که به محیط زیست وارد می‌شوند. عدم استفاده مجدد از نخاله‌های ساختمانی نه تنها دور ریختن منابع قابل استحصال است، بلکه هدر دادن سرمایه‌های ملی محسوب می‌شود. تجربیات بین‌المللی نشان می‌دهد که در حین عملیات پاک‌سازی و بازسازی، بخش قابل توجهی از ضایعات ناشی از تخریب را می‌توان مورد استفاده مجدد و یا بازیافت قرار داد که علاوه بر صرفه جویی اقتصادی، از میزان آوار تحویلی به محل‌های محدوده دفن و به تبع آن معضلات زیست محیطی به مقدار زیادی جلوگیری نمود.این مقاله به بررسی فنی استفاده از مصالح حاصل از بازیافت نخاله‌های ساختمانی می‌پردازد. مشخصات فیزیکی و مکانیکی مصالح حاصل از این مواد بررسی شده و آلترناتیوهای ممکن برای استفاده از آن‌ها در پروژه‌های عمرانی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست ارایه می‌گردند.

نخاله‌های ساختمانی، بازیافت، صرفه اقتصادی، راهکار بهینه، محیط زیست