حسین حاتمی نژاد - عضوهیات علمی دانشگاه تهران،تهران،خیابان قدس،کوچه اذین،دانشکده جغرافیا
ایوب منوچهری میان دواب - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
حسین رفیعی مهر - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

مطرح شدن توسعه ی پایدار، به عنوان شعار اصلی هزاره ی سوم ، ناشی از آثار شهرها برگستره ی زیست کره و ابعاد مختلف زندگی انسانی است توجه به اصول اکولوژی و حفظ محیط زیست در برنامه ریزی شهری در سال های اخیر به صورت الگوواره های مختلفی مطرح شده است. با توجه به شدت و گستردگی زمانی و مکانی اثرات منفی یک طرح برنامه ریزی شهری اشتباه برساختارهای اکولوژیک طبیعی، توجه به اصول اکولوژی و محیط زیست در فرایند برنامه ریزی این نوع توسعه امری ضروری است.در این تحقیق تلاش شده است، با توجه به اصول توسعه پایداروشاخص های زیست محیطی آن،سلامت زیست محیطی طرح های جامع شهری کشور از نظر برنامه ریزی واجرا بررسی ومهم ترین شاخص های تاثیرگذارشناسایی شود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی توسعه‌ای و از نظر شیوه انجام، توصیفی تحلیلی بوده و بر اساس مطالعه کتابخانه‌ای و تکمیل پرسشنامه انجام شده است.نتایج ارزیابی پرسش-شوندگان ازاستاندارد های زیست محیطی طرح ها حاکی از آن است که کیفیت زیست محیطی این طرح ها پایین تراز سطح میانگین می باشدو شاخص های اصول برنامه ریزی کاربری اراضی و حمل ونقل،تاثیرگذارترین عوامل در پایداری طرح های جامع هستند.

توسعه ی پایدار، محیط زیست، طرح های جامع شهری، ارزیابی زیست محیطی