معصومه قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشکده بوعلی سینا
علی اکبر صفری سنجانی - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشکده بوعلی سینا
احمد جانجان - مربی دانشگاه علمی کاربردی

مانده های کشاورزی در خاک کشتزارها می توانند دشواریهای گوناگونی پدید آورند . یکی از محصولات مهم استان همدان، سیب زمینی است که پس از برداشت غده ها، مانده های آن عمدتاً سوزانده شده که باعث فرسایش خاک، آلودگی محیط زیست و فقیر شدن خاک از ریز جانداران مفید می شود . از سوی دیگر به دلیل مواد ضد مغذی موجود در سیب زمینی از آن نمی توان به عنوان خوراک دام در جیره نشخوار کنندگان بهره گیری کرد بیشترین بخش مانده های گیاهی را لینگوسلولز ) ) lignosellulose می سازد . لینگو سلولز دارای 30 تا %56 سلولز، 10 تا %27 و یا بیشتر همی سلولز، 3 تا %30 لینگین، 3/6 و %7/2 پروتئین است ریز جانداران به کمک آنزیمهای آبکافت کننده یا هیدرولازها از جمله اگزو واندو گلوکاناز، سلولز مواد لیگنو سلولزی را فروزینه کرده و سپس از فرآورده های ساده آن ( سلوبیوز وگلوکز ) بهره می گیرند . هدف از این پژوهش یافتن بهترین میکرو ارگانیسم جهت فروزینگی زیستی مانده های سیب زمینی است