ناصر عسگری - دکتری مدیریت دولتی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری
حسن محجوب - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی دانشگاه تهران
محمدرضا خسروی - عضو هیات علمی دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری

در عصر دانایی محوری، مدیریت دانش به مهمترین وظیفه سازمان هایی تبدیل شده که به دنبال استفاده بهینه از این سرمایه ارزشمند و ناملموس اند. از این رو شناخت بهتر زمینه ها و شرایط تقویت کننده اثربخشی اقدامات مدیریت دانش در سازمان ضروری است. یکی از عواملی که می‌تواند نقش بسیار مؤثری در بهبود سیستم های مدیریت دانش داشته باشد، سرمایه اجتماعی است که نقش و تأثیر آن در موفقیت مدیریت دانش در سازمان به اندازه زیرساخت هایی مانند وجود ساختار و فناوری مناسب اهمیت دارد. از این رو در این مقاله تشریح می شود که چگونه می توان با تقویت سرمایه اجتماعی، اثربخشی اقدامات مدیریت دانش را در سازمان بهبود بخشید؟ بدین منظور بستر تعامل مدیریت دانش و سرمایه اجتماعی و دلایل گرایش اندیشمندان حوزه مدیریت دانش به مفاهیم سرمایه اجتماعی تشریح می شود و دیدگاه های گوناگونی در مورد ارتباط بین سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بررسی می شوند. سپس ابعاد سرمایه اجتماعی مرتبط با مدیریت دانش و ارتباط آنها با یکدیگر توضیح داده می شوند. در ادامه مقاله به این موضوع پرداخته می شود که چگونه می توان سرمایه اجتماعی را در سازمان خلق و تقویت کرد تا به اثربخشی مدیریت دانش کمک کند؟

مدیریت دانش، سرمایه اجتماعی، دانش، سرمایه های فکری