فریدون رضایی - استادیار گروه عمران دانشگاه بوعلی سینا
شکوفه جعفری رادنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه بوعلی سینا

امروزه برای دستیابی به یک سازه مقاوم و اقتصادی در مناطق زلزله خیز سعی می گردد تا ترکیب مطلوبی از خواص مقاومت ، سختی و شکلپذیری را در سازه فراهم نمود. در سالهای اخیر استفاده از مهاربند فلزی در سازه های بتن مسلح جهت مقاوم سازی ساختمان های ضعیفموجود و همچنین در طراحی لرزه ای ساختمانهای جدید، مورد توجه قرار گرفته است . در میان انواع سیستم های مهاربندی، سیستم مهاربندزانویی به علت شکل ویژه و نوع رفتاری که از خود نشان می دهد، می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. در مهاربند زانویی، عضو قطری تأمین کنندهسختی سیستم است ، در حالی که عضو زانویی با جاری شدن خود در زلزله های شدید، شکل پذیری لازم را فراهم می کند و مانع کمانش عضوقطری می شود؛ بدین طریق سختی و شکل پذیری تواماً برای سازه فراهم می گردد. در این مقاله رفتار قاب بتن مسلح مقاوم شده با مهاربندزانویی مورد تحلی استاتیکی غیرخطی قرار گرفته و تاثیر طول و ممان اینرسی عضو زانویی بر رفتار قاب ارزیابی شده است . نتایج حاکی از آناست که افزایش طول عضو زانویی، باعث کاهش ستتی قاب شده و افزایش ممان اینرسی عضو زانویی، باعث افزایش سختی قاب می شود، امانیروهای محوری ایجاد شده در مهاربند قطری را نیز افزایش می دهد.

مقاوم سازی، قا بتنی، مهاربند زانویی، طول عضو زانویی، ممان اینرسی عضو زانویی