مهدی حسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا اصفهانی - استاد گروه عمران دانشگاه فردوسی مشهد

بتن فوقتوانمند با حداقل مقاومت فشاری 110MPa یک مخلوط پایه سیمانی با حداکثر نسبت آب به مواد سیمانی 0/2 بوده که دارای خصوصیات مکانیکی برتر و دوام بسیار زیاد نسبت به بتن های معمولی میباشد. با این وجود، نسبت آب به سیمان بسیار کم، موجب کاهش شدیدکارایی و قابلیت روانی بتن تازه گردیده و حتی در حجم زیاد، مشکل عدم تراکم مناسب را در پی خواهد داشت. هدف از پژوهش حاضر دست یابی بهبتن فوقتوانمند خودمتراکم است که از آن بتوان در ساخت اعضای سازهای، بدون نیاز به عملیات متراکم سازی استفاده نمود. در این پژوهش بهصورت آزمایشگاهی، با تغییر نسبت مواد تشکیل دهنده بتن فوق توانمند، بتنی با ویژگی بتن خودمتراکم ساخته شده و در مرحله بعد خصوصیاتمکانیکی آن از قبیل مقاومت فشاری، مقاومت شکافت کششی و مقاومت خمشی در سنین 3، 7 و 28 روزه تعیین گردیده است. نتایج نشان می دهدکه بتن فوق توانمند خودمتراکم به دست آمده، علاوه بر داشتن روانی و کارایی مطلوب، دارای خصوصیات مکانیکی بسیار چشمگیر در محدودهبتن های فوق توانمند بوده که این امر استفاده از این بتن در ساخت انواع قطعات بتن آرمه با مقاومت بسیار بیشتر نسبت به بتنهای معمولی و بدوننیاز به عملیات متراکم سازی را ممکن می سازد.

بتن فوق توانمند خودمتراکم، قابلیت روانی، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مقاومت شکافت کششی