شیرکو جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی ، دانشگاه تهران
افشین علیزاده شعبانی - استادیار گروه محیط زیست طبیعی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
افشین دانه کار - دانشیار گروه محیط زیست طبیعی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
علی اکبر نظری سامانی - استادیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

پارک های ملی و پناهگاههای حیات وحش از مهم ترین سرمایه های اکولوژیکی به شمار می روند. از این رو اطلاع از تغییرات آنها نقش اساسی در کیفیت مدیریت این گونه مناطق دارد. در اختیار داشتن اطلاعات جدید از تغییرات آنها به یافتن علل تغییر و اتخاذ برنامه ها و سیاست های لازم کمک می کنند. در این مقاله منطقه حفاظت شده جاجرود در استان تهران که پارک ملی خجیر و سرخه حصار را نیز شامل می شود، در شرق شهر تهران، مورد تحقیق قرار گرفته است. متاسفانه در چند دهه اخیر این منطقه با ساخت و ساز رو به رشدی مواجه شده است که تهدیدی برای محیط زیست طبیعی این منطقه محسوب می شود. به منظور یافتن میزان تخریب تغییر کاربری به وقوع پیوسته در این منطقه در فاصله سالهای 1986 تا 2010 از بهترین روشهای سنجش از دور در پردازش تصاویر استفاده شد. در طبقه بندی تصاویر، از روش طبقه بندی نظارت شده و الگوریتم حداکثر احتمال و تفسیر بصری استفاده شد، نتایج حاصل نشان داد که بیشترین کاهش از لحاظ مساحت کاربری بایر است. همچنین کاربری مسکونی روندی افزایشی داشته است.

جاجرود، سرخه حصار، مناطق حفاظت شده