حسن طاهرخانی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
علی هاشمی - دانشیار، پژوهشگاه پلیمر، تهران، ایران
وحید شریفی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی زنجان، زنجان، ایران

تهیه مصالح مناسب برای ساخت لایه های روسازی یکی ازمشکلات راهسازی دربسیاری ازمناطق است. تهیه مصالحی که مشخصات فنی لازم برای استفاده درلایه های اساس وزیراساس ورویه شنی را داشته باشنددربسیاری ازمناطق مشکل و هزینه براست. دراین تحقیق امکان استفاده از مصالح نامناسب محلی درساخت لایه های اساس، زیراساس ورویه شنی راهها با استفاده ازتثبیت کننده نانوپلیمر CBR PLUS مورد بررسیقرارگرفته است. مصالح رسی، ماسه وشن که هیچکدام به تنهایی دارای ویژگیهای لازم برای کاربرد در لایه های روسازی نیستند، درسه ترکیب مختلف شامل % 100 رس، 80 % ماسه و % 20 رس، و% 50 شن، % 20ماسه و% 30 رس بااستفاده ازماده افزودنی مذکورتثبیت شده وویژگیهای فیزیکی ومکانیکی آنها بعد ازتثبیت مورد اندازه گیری قرارگرفته اند. آزمایشهای تراکم، حدوداتربرگ، مقاومت فشاری، نسبت باربری کالیفرنیاونفوذپذیری برروی نمونه های تثبیت شده با درصدهای مختلف انجام گرفت. نتایج، نشان دهنده افزایش قابل توجه درمقاومت نمونه ها با استفاده ازماده تثبیت کننده است. ماده پلیمری مورد مطالعه دراین تحقیق تأثیر مشخصی برروی رطوبت بهینه وحداکثروزن مخصوص خشک ندارد. نفوذپذیری نمونه های تثبیت شده با افزایش ماده افزودنی به شدت کاهش می یابد. ماده افزودنی CBR PLUS باعث افزایش حد خمیری وکاهش حدروانی ودامنه خمیری شده است. نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که با استفاده ازاین ماده می توان ازترکیب خاک رس بامصالح شن وماسه نامرغوب محلی، مصالح مناسبی که قابل استفاده درلایه های اساس وزیراساس باشد، تهیه کرد.

مقاومت فشاری، نسبت باربری کالیفرنیا، نفوذپذیری، دامنه خمیری