شاهین لعل عارفی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مهندسی عمران؛ گرایش سازه؛ دانشکده ی مهندسی عمران؛ دانشگاه شمال
مهدی بیطرفان - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی عمران؛ گرایش زلزله؛ پژوهشکدهی عمران؛ پژوهشگاه مهندسی بحرانهای طبیعی شاخص پژوه

در طراحی سازههای زیرزمینی معمولاً یک تهدید به عنوان تهدید مبنا در نظر گرفته و بارگذاری سازهها بر اساس این تهدید انجام میشود. با افزایش قدرت نفوذ و تخریب جنگافزارهای دشمن، ممکن است سازههایموجود دارای مقاومت کافی در برابر این سلاحها نباشند. در این حالت مقاومسازی میتواند گزینهی مناسبی باشد. در این مقاله ابتدا انواع روشهای مقاومسازی فضاهای زیرزمینی بیان و سپس شاخصهای تاثیرگذار برروی روشهای مقاومسازی فضاهای زیرزمینی استخراج و رتبهبندی شده است. در ادامه هر یک از این روشها با توجه به شاخصهای در نظر گرفته شده با یکدیگر مقایسه و وزن تاثیرگذاری هر یک تعیین شده است. این پژوهش نشان میدهدایجاد موجگیر و خمهای کافی در سازههای زیرزمینی به عنوان بهترین گزینه برای مقاومسازی فضاهای زیرزمینی است. همچنین استفاده از الیاف پلیمری، ایجاد حفرههایی به عنوان تلهی انفجاری، استفاده از دالهای انفجاری، استفاده از میراگرها و استفاده از مصالح پلیاستایرن به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند.

سازههای زیرزمینی/مقاومسازی/تهدید/انفجار/AHP