محمدامین نام آور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی انرژی، دانشگاه شهید بهشتی
مهدی مقیمی - استادیار دانشگاه شهید بهشتی

میدانیم که فناوری پیل سوختی یکی از منابع انرژی در آینده خواهد بود. هم اکنون نیز در بسیاری از صنایع همچون صنعت خودرو و صنعت هوافضا مورد استفاده قرار میگیرد. پیل سوختی کربنات مذاب نیز در میان انواع پیلهای سوختی همانند نوع اکسید جامد به دلیل ظرفیت تولید بالا و همچنین دمای عملکرد بالا برای مصارف نیروگاهی و تولید پراکنده و همچنین مواردی که به ظرفیت بالای انرژی نیاز هست، بسیار کاربرد دارد. از آنجایی که در این دو نوع پیل سوختی برای تهیه هیدروژن مورد نیاز از روشهایی همچون ریفرمر و یا گازیسازی استفاده میشود، لذا ممکن است که هیدروژن خالص وارد آند نشود. در این مقاله به بررسی تاثیر تغییر دبی گازهای ورودی به آند پرداخته خواهد شد. اجزاء گازهای ورودی به جای اینکه هیدروژن خالص باشد از سه جزء هیدروژن، آب و دی اکسید کربن خواهد بود و تاثیر تغییر آنها با شبیه سازی در نرمافزار COMSOL Multiphysics مورد بررسی قرار خواهد گرفت. مدل طراحی شده ابتدا با نتایج تجربی]1[ اعتبار سنجی شده است و سپس تغییرات مذکور اعمال شده است. در نهایت نیز این نتیجه حاصل میشود که این تغییرات در راندمان خروجی تاثیر بسزایی نخواهد گذاشت

پیل سوختی ، توان خروجی ، دبی گاز ، کربنات مذاب ، نرمافزار COMSOL Multiphysics