مجید سنایی - دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، مدرس دانشگاه
سیدحمید حسین زاده - دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
لیلا پارسه - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی (اقلیم در برنامه ریزی محیطی) دانشگاه پیام نور اصفهان
حامد رضاخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری واحد چالوس

ساخت و تجهیز زیرساخت های هر سرزمینی در چهارچوب دستیابی به اهداف توسعه همه جانبه آن از ضروریات اولیه حیات هر کشور محسوب می شود. سیستم حمل و نقل یکی از مهمترین این زیرساخت ها به شمار می رود که خود شامل همه اشکال این سیستم اعم از هوایی، دریایی، ریلی و جاده ای می باشد چنانکه گفته می شود یکی از راههای رسیدن به توسعه هر کشور توسعه راه های ارتباطی آن مکان خواهد بود. بررسی عملکرد سیستم حمل و نقل خود به عنوان راهکاری اساسی در بسط و توسعه همه فعالیت ها از جمله کشاورزی، صنعت و خدمات می باشد. صنعت گردشگری (جهانگردی) به عنوان یکی از مهمترین صنایعی که امروز بخش اعظمی از فعالیت های اقتصادی هر کشوری را شامل می شود یکی از این فعالیت ها می باشد. حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان این صنعت پررونق موجب پویایی و تداوم حیات آن خواهد شد. از طرف دیگر و در رابطه ای معقول و متقابل گردشگری نیز موجب ارتقا کیفی و کمی هر چه بیشتر شاخه های مختلف حمل و نقل می گردد. در این پژوهش به بررسی روابط و تاثیرات متقابل این دو صنعت عظیم اقتصادی پرداخته و در نهایت تاثیراتی که این دو مجموعه می توانند در توسعه مثبت هر کشور داشته باشند پرداخته شده است. این پژوهش از نوع اسنادی تحلیلی می باشد و ضمن بهره گیری از منابع کتابخانه ای به بررسی عملکرد فرایندهای مذکور در این زمینه پرداخته شده است.

صنعت حمل و نقل، راهبردهای توسعه، صنعت گردشگری، توسعه کشورها، پویایی اقتصادی