انوش جعفری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
ساناز رستم جبری - کارشناس ارشد و عضو باشگاه پژوهشگران جوان

ایران به عنوان یک کشوری اسلامی همواره بعد از پیروزی انقلاب 1979 م. مورد تهدیدات بسیاری از سوی کشورهای غربی برای از بین بردن انقلاب اسلامی قرار گرفته است. از این رو، ایران از ابتدا سعی در خوداتکایی نظامی برای حفظ کیان انقلاب خود داشته و این در پرتو تکیه بر توانایی کشور میسر می گردید. لکن با تلاش استراتژیست های ایرانی، این کشور موفق شد در قرن 21 علیرغم موانع از یک طرف به موشک های بالستیک ساخت داخل دسترسی پیدا کند و از طرف دیگر نیروگاه هست های (صل حآمیز) کشور را با توجه به کارشکن یهای متعدد در سال 2011راه اندازی کند. مع هذا این پژوهش در تلاش است که رهنامه ایران را با توجه به تهدیدات و تحولات مختلف قرن حاضر در سطح جهانی و منطق های مورد توجه قرار دهد و موفقیت کشور را با توجه به موانع بسیار توضیح دهد. پرسشی که برای این مقاله در نظر گرفته شده بدین گونه می باشد که جمهوری اسلامی ایران پس از جنگ تحمیلی کدام استراتژی را نسبت به امنیت منطقه ای خود اتخاذ کرد؟ فرضیه آن نیز به این شرح است که با توجه به تجارب گذشته و وابستگی به قدرت های دیگر، هدف اصلی انقلاب تکیه بر توان خود و برتری منطق های می باشد. از این رو، بهترین هدف کشور از ابتدای انقلاب رسیدن به برتری بوده است. این خواسته بازمی گردد به تفکر واقع گرایان که به این امر تأکید دارند، درجهان آنارشیستی دولت ها باید به فکر خودیاری باشند تا بتوانند در معضلات جهانی موفق عمل کنند. ایران نیز با درک واقعیت موجود تاکنون توانسته تهدیدات محیطی و جهانی علیه خود را خنثی سازد. روش مطالعه در این پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد؛ این روش نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران بر پایه کدام تفکرات و آرما نها راهبرد کشور را دنبال می کند.

دکترین ایران، خوداتکایی نظامی، امنیت ملی، توان مندی جمهوری اسلامی ایران، برتری منطق های