سمانه صادقی چهارده - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست – ارزیابی و آمایش سرزمین
سحر رضایان - استادیار گروه مهندسی محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
محمد دهداردرگاهی - استادیار گروه علوم محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

روند رو به رشد تقاضا و پذیرش طبیعت گردان و گردشگران در مناطق حساس و شکننده کوهستانی ایران طی سال های اخیر و عدم وجود برنامه ریزی مدون و جامع برای گردشگری این مناطق لزوم توجه خاص به این مناطق را تشدید کرده است. لذا در این مقاله، در راستای رویکرد توسعه پایدار گردشگری (طبیعت گردی) در مناطق کوهستانی ایران با استناد به روش ظرفیت برد گردشگری، آستانه ظرفیت پذیرش منطقه گردشگری کوهستانی لونک - واقع در شهرستان سیاهکل استان گیلان در بهار 1392 – مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور ابتدا با استفاده از ادبیات موجود و نظر کارشناسان موضوع، شاخص های موثر در برآورد ظرفیت برد گردشگری منطقه تعیین و سپس با به کارگیری روش کمی TCC ، تعداد گردشگرانی که می توانند به صورت فیزیکی، واقعی و موثر در منطقه حضور یابند، محاسبه شده است. طبق نتایج حاصله ظرفیت برد فیزیکی 8730 نفر در روز ، ظرفیت برد واقعی 5263 نفر در روز و ظرفیت برد موثر 779 نفر در روز برآورد گردیده است. در ضمن با افزایش ظرفیت های زیر ساختی و خدماتی منطقه گردشگری لونک، می توان ظرفیت برد موثر را نیز افزایش داد.

ظرفیت برد گردشگری، توسعه پایدار گردشگری، طبیعت گردی، لونک