CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

پهنه بندی محدوده شهری تهران براساس میزان آسیب پذیری معابر اصلی،ناشی از گسیختگی سطحی پس از وقوع زمین لرزه پایه

عنوان مقاله: پهنه بندی محدوده شهری تهران براساس میزان آسیب پذیری معابر اصلی،ناشی از گسیختگی سطحی پس از وقوع زمین لرزه پایه
شناسه ملی مقاله: INDM05_018
منتشر شده در پنجمین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران های طبیعی در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:

شبنم اغنیانژاد - کارشناسی ارشدمدیریت شهری دانشکده مدیریت و اقتصاددانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
بیژن صفوی - استادیاردانشکده حقوق علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
رحیم سرور - دانشیاردانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

خلاصه مقاله:
معابرشهری به عنوان سازه هایی گسترده و پیوسته درزمان بروز و پس ازوقوع حوادث طبیعی ازاهمیت ویژه ای برخوردارهستند بهسازی بافت شهری بدون توجه به میزان اسیب پذیری مسیرهای ارتباطی محیط اسیب دیده راتبدیل به جزایری منفرد می نماید که مدیریت بحران دراین مجمع ا لجزایر بسیارپیچیده خواهد بود اسیب پذیری ناشی ازحوادث لرزه ای درمعابرشهری همواره یکی ازارکان مطالعات بحران وخطرپذیری بوده است بررسی درجه اسیب پذیری معابرشهری با توجه به عدم قابلیت جابجایی و نقش ارتباطی موثری درزمان امدادرسانی ازدودیدگاه ساخت فیزیکی سازه و ویژگیهای محل استقرار قابل بررسی است دراین مقاله با استفاده ازاطلاعات زیرسخت طبیعی شهر تهران لایه اطلاعات گسل ها اقدام به بررسی میزان اسیب پذیری معابرشهری ناشی ازویژگیهای طبیعی محل استقرار گردیده دراین راستا با طبقه بندی معابر اصلی بزرگراه ها و معابردرجه 1 و گسلهای فعال با طول بیش از10.2تا10وکمتر از2کیلومتر و بررسی حضور این سازه ها درحریم گسلهای فعال fault setback zone و یا تلاقی با آن با ستفاده ازروش وزن دهی ahp و تلفیق درمحیط gIS اقدام به معرفی پهنه های اسیب پذیر بصورت کیفی درطیف کم تا زیاد نموده و گستره شهری با توجه به درجه اسیب پذیری درواحدمبنا یک کیلومتر مربع پهنه بندی گردیده است نتایج حاصل مشخص می نماید گستره شهر تهران براساس اطلاعات موجود و تحلیل اسیب پذیری ناشی ازگسیختگی سطحی پس ازوقوع زلزله پایه درقالب 2پهنه اصلی محدود میگردد اول پهنه شمالی که با مسدودشدن معابراصلی شهر درحدفاصل گسلهای شمال تهران نیاوران و محمودیه ازشمال و انسدادهای مقطعی مسیراتوبان های نیایش حکیم وهمت درمرکز و با فرض فعال شدن و گسیختگی گسل طرشت ازجنوب محدود میگردد پهنه دوم که حدفاصل گسل طرشت تا گسلهای ری درنظر گرفته میشود این بخش به دلیل تراکم و بافت فرسوده همچنین پدیده روانگری ازمحدودیت های ویژه ای تاثیر می پذیرد مطالعه دقیق محدوده های با اسیب پذیری بالا ازنظر زمین شناختی و استانداردهای سازه به عنوان گام نخست کاهش و مدیریت اسیب پذیری پیشنهادمیگردد

کلمات کلیدی:
معابراصلی، آسیب پذیری، گسیختگی سطحی، نقشه پهنه بندی، شهر تهران

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/252252/