امیر میرزایی موسی وند - دانشجوی دکتری مرتعداری دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
فرشاد کیوان بهجو - استادیار دانشکده فناوری و منابع طبیعی، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه محقق اردبیلی
اردوان قربانی - استادیار دانشکده فناوری و منابع طبیعی، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه محقق اردبیلی
یونسی خیری زاده آروق - استادیار دانشکده فناوری و منابع طبیعی، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه محقق اردبیلی

هدف این تحقیق بررسی تغییرات پوشش سطحی در مراتع کوهستانی شهرستان دلفان تحت تأثیر آتش سوزی بود. آتش سوزی در خرداد سال 1385 صورت گرفت و ویژگی های پوشش گیاهی بعد از آتش سوزی به مدت 4 سال و هر سال در اوایل تیرماه پایش و اندازه گیری شد. چهار منطقه آتش سوری شده برای نمونه برداری انتخاب و در نزدیک محل های آتش سوزی، مطقه ی شاهد (بدون آتش سوری) تعیین گردید. نمونه برداری پوشش گیاهی به روش تصادفی- سیستماتیک، اندازه پلات به روش سطح حداقل و تعداد پلات به روش آماری تعیین شد. در مجموع داده های مربوط به 8 سایت (4 سایت آتش سوزی و 4 سایت شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. در هر سایت 4 ترانسکت 50 متری در جهت شیب و عمود بر شیب مستقر گردید و سپس درامتداد هر ترانسکت 5 پلات مستقر شد. عوامل درصد پوشش گیاهی، درصد لاشبرگ و خاک لخت در دو منطقه شاهد و آتش سوزی مقایسه شد. خصوصیات مورد بررسی به روش ترانسکت و پلات گذاری اندازه گیری شد. برای مقایسه بین سالها و میانگین صفات اندازه گیری شده در دو منطقه از آزمون تی مستقل و برای بررسی تغییرات عوامل مورد بررسی در هر منطقه به طور جداگانه، از تجزیه واریانس یک طرفه و آزمون دانکن استفاده شد و در نهایت با استفاده از شاخص NDVI میزان تغیرات پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که آتش سوزی منجر به افزایش معنی دار درصد پوشش گراس های چند ساله و فورب ها و درصد پوشش لاشبرگ شده است؛ همچنین درصد پوش بوته ای ها کاهش معنی داری دارد. از طرفی، آتش سوزی درصد پوشش خاک لخت را به طور چشم گیری کاهش داد، اما تأثیری م عنی دار روی درصد پوشش گراس های یکساله نداشت. بر اساس نتایج شاخص NDVI، میزان پوشش گیاهی در سال 1389 در مقایسه با سال 1384 افزایش یافته است.

آتش سوزی، درصد پوشش گیاهی، شاخص NDVI، دلفان- لرستان