گلسا هوشیار - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

تالاب های ایران به دلیل قرارگیری در کمربند خشک و نیمه خشک جهان، از اهمیت زیادی برخوردارند به گونهای که جیاگاه ویژه تالابهای ایران از لحاظ تنوع زیستی در سطح خاورمیانه بی بدیل است و ایران به عنوان خاستگاه کنوانسیون بین المللی رامسر همواره تعهد و تمایل خود را به حفظ تالاب ها ثابت کرده است. با این حال روند روبه رشد جمعیت در دهه های اخیر فشار زیادی به منابع آب و خاک تحمیل کرده است، به طوری که مناطق حفاظت شده برای حفظ این تالاب ها، اهمیت جهانی و تنوع زیستی آنها همواره با چالشهای زیادی روبه رو بوده اند. تقاضا برای آب در سراسر جهان در حال افزایش است و با توجه به افزایش جمعیت و محدودیت منابع آب تا سال 2025، بسیاری از کشورها با کمبود آب مواجه خواهند شد و رقابت برای آب شیرین افزایش می یابد. با توجه به محدودیت منابع آبی و بدنبال آن محدودیت های خاک، بهره برداری از این ع وامل، باید به شکل مطلوب و مؤثر به کار گرفته شود تا در تضمین توسعه پایدار به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای قرار گیرد. در این مقاله به بررسی راهکارهای مناسب در افزایش کیفیت تالاب ها و دریاچه های همجوار و نقش عوامل مؤثر بر آن پرداخته می شود.

تالاب، مناطق خشک و نیمه خشک، ارزش تالاب، تنوع زیستی