امیدعلی خوارزمی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد، رشته مدیریت شهری
براتعلی خاکپور - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد، رشته برنامه ریزی شهری
هدی بادپر - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد، رشته مدیریت شهری

امروزه رقابت شهرها برای دستیابی به مزیت رقابتی و تبدیل شدن به جامعه‌ای دانشی رو به روز افزایش می‌یابد. هدف این مقاله بررسی ارتباط بین مدیریت شهری و دانشگاه‌ها در جهت توسعه پایدار شهر مشهد می‌باشد. روش این تحقیق توصیفی – پیمایشی از نوع کاربردی است و از روش پژوهش فراتحلیلی (meta analysis) استفاده شده است. به این صورت که از بررسی و مرور مبانی نظری وادبیات پژوهشی درباره موضوع شروع شده، سپس مراحل تعامل بین دانشگاه و مدیریت شهری تبیین شده است و بعد شهر مشهد با توجه به آنالیز اسنادی و مدارک موجود مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش با توجه به اسناد برای برقراری ارتباطی مؤثر بین دانشگاه و مدیریت شهری سه مرحله تبیین می‌شود که از سطحی‌ترین نوع ارتباط شروع شده و به ارتباط ایده‌آل و در ن تکامل یافته ختم می‌شود. هم‌چنین با توجه به پژوهشها عوامل کلیدی و مؤثر بر این ارتباط در جهت ایجادنوآوری و رسیدن به توسعه پایدار شهری شناسایی شده و به شکل مدلی مفهومی ارایه شده است که این مدل براساس شرایط شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق مبنی بر ارتباط مدیرت شهری و دانشگاه در مشهد بیان‌گر فاصله با وضعیت ایده‌ال است که نشان می‌إهد شهر مشهد در مرحله دوم این تعامل قرار دارد. راه‌حل‌های پیشنهادی برای رسیدن به مرحله سوم و ایده‌آل و استفاده از ظرفیت‌های شهر مشهد در جهت توسعه پایدار پیشنهاد شده است.

دانشگاه، مدیریت شهری، توسعه پایدار، نوآوری، شهر مشهد