بی بی عشرت زمانی - دانشیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان،
سیداحمد مدنی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی آموزشی دانشگاه اصفهان

فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی زندگی را در بسیاری از ابعاد آن دگرگون ساخته اند. از جمله این دگرگون یها تغ ییر در شیو ههای سنتی آموزش است به گونه ای که نیاز به حضور فیزیکی در کلاس درس کاهش یافته است. اگر چه تا دیروز، آموزش تنها از وجود مربیان و معلمانبهره می گرفت و کتاب به منزله اصلیترین منبع اطلاعاتی در آموزش محسوب میشد در حال حاضر وجود ابزارها، روش ها و محی طهای جدیدآموزشی، شیو ههای جدیدی را به وجود آورده است. از جمله این شیوهها «آموزش الکترونیکی » است که به طور معمول در آن به نقش بنیادین آموزش گر ب یتوجهی م یشود و تصور بر این است که معلم در این نظام به اندازه آموزش سنتی اهمیت ندارد. این در حالی است که کمیت و کیفیت یادگیری فراگیرندگان و استفاده اثربخش و کارآمد از تجهیزات و وسایل گوناگون، وابسته به میزان فعالیت آموزش گر و نگرشها ومهار تهای او است. این مقاله به روش اسنادی و به صورت تحلیلی- مقایسه ای به ارائه مجموعه ای از راهبردها و فنون کاربردی میپردازدکه کاربست آنها در افزایش کارآیی و اثربخشی معلم و بهبود کیفیت یادگیری فراگیرندگان در آموزش الکترونیکی نقش مهمی برعهده دارد. مباحث مورد بررسی عبارت از: نظریه آموزش از دور هلمبرگ، را ههای افزایش ارتباط دانشجو و اساتید، تشویق دانشجویان به همکاری، ترغیب دانشجویان به یادگیری فعال، ارائه بازخورد سریع، تاکید بر زمان کار، تفهیم انتظارات دوره آموزشی و احترام به استعدادها و سب کهای گوناگون یادگیری می باشد

آموزش از دور، آموزش الکترونیکی آموزشگر، سبک یادگیری، بازخورد، مشارکت فعال