جمال الدین سهیلی - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
سیما جوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

رجوع به طبیعت و الگوهای زیستی از مهمترین منابع الهامبخش انسان در زندگی میباشد. معماری بیونیک به عنوان زیر شاخهای از علم بیونیک، هنر تلفیق بیولوژی و تکنولوژی در ساختمان است. متحدساختن فناوری، انسانگرایی، احیای رابطهای هماهنگ با محیط زیست و اثر آن در روانشناسی محیطی از اهداف مقاله حاضر می- باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است. دادههای استفاده شده بر اساس نمونه های موردی از 8 ساختمان بیونیک بوده که از نظر ویژگیهای طراحی متفاوتند و با الهام از انسان، گیاهان، جانوران و موجودات غیرزنده ساخته شدهاند. پرسشنامهای شامل 8 سوال طراحی شده و از 90 دانشجوی کارشناسیارشد ( 45 زن و 45 مرد) مهندسی معماری، مهندسی مکانیک و مدیریت درخواست شد تا با توجه به تصویر نمونهها، پرسشنامه را تکمیل نمایند. فرضیه مطرح شده بر این اساس استوار است که شباهتها و تفاوتهایی بین پاسخهای دانشجویان رشتههای مختلف، به نقش کالبد معماری بیونیک در روانشناسی محیطی وجود دارد. نتایج بررسیها روی 8 شاخص توصیفی تصدیق میکنند که بین روشهای طراحی معماری بیونیک، ساختمانهای بیونیک طراحی شده با الهام از انسان بیشترین پذیرش اما، روشهای طراحی با الهام از گیاهان، جانوران و موجودات غیرزنده میزان پذیرش متفاوتی بین دانشجویان دارند

علم بیونیک ، معماری بیونیک ، طبیعت گرا ، زیست محیط