مجید یاسوری - دانشیارگروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان
سیده سمیرا شفیعی ماسوله - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان
سیدرضا شفیعی ماسوله - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان

گردشگری ساحلی تنوعی از فعالیتها را شامل میشود، که این نیز به نوبهی خود مستلزم توسعهی ظرفیتهای گردشگری (هتلها، مجتمعهای گردشگری و...) است. جهت دستیابی به توسعهی پایدار گردشگری در نواحی ساحلی بین تالاب انزلی و تالاب بوجاق، شناخت نقاط ضعف و قوت در برنامهریزی موجب ارائهی طرحهای غنیتر میگردد. هدف پژوهش بررسی میزان توسعهی مراکز اقامتی (هتلها و مجتمعهای گردشگری) برای تعیین جایگاه هر کدام از این واحدها در مقایسه با سایر مراکز اقامتی و ارائهی برنامههایی جهت ارتقاء کمی و کیفی آنها میباشد. همچنین، از نرم افزارهای Excel، Arc View و ArcGis، جهت محاسبهی شاخص توسعهی گردشگری (TDI) توسط متغیرهای مختلف و تولید نقشههای مورد نظر استفاده شده است. براساس نتیجهی حاصل از تحقیق، مراکز اقامتی نواحی ساحلی بین تالاب انزلی و تالاب بوجاق در سه سطح با استفاده از مدل TDI رتبهبندی شدهاند که عبارتند از: تعداد 1 هتل با 3/03 درصد، 3 هتل با 09/9 درصد، و 29 هتل با 87/87 درصد به ترتیب سطوح یک، دو و سه را از مجموع 33 هتل و یک مجتمع با 94/2 درصد، 10 مجتمع با 41/29 درصد و 23 مجتمع با 64/67 درصد به ترتیب سطوح یک، دو و سه را از مجموع 34 مجتمع به خود اختصاص داده اند.

تحلیل فضایی ، سطح بندی ، شاخص توسعه ی گردشگری ، مراکز اقامتی