مریم مقدسی - کارشناسی اقتصادکشاورزی دانشگاه پیام نوراراک
محمدرضا داوری - دکتری اکرواکولوژی عضو موسسه زیست محیطی کیمیای سبز
الهام رنگارکی فراهانی - دانشجوی مهندسی آب و خاک دانشگاه پیام نور

کشاورزی شهری، پرورش، پردازش و توزیع موادغذایی در شهرها و اطراف آن است. در واقع نگاهی است به جامعه و شهرسازی که سرنخ های متنوع شهرسازی و طراحی را به سیستم های متنوع کشاورزی و غذایی با ثبات پیوند می دهد. تولیدات کشاورزی مستمر شهری در مقایسه با کشاورزی روستایی می تواند قابل توجه باشد. همچنین به دلیل کمیاب بودن منابع اب و زمین در شهر، کشاورزی شهری فقط بخشی از منابعی را به کار می گیرد که در کشاورزی روستایی استفاده می شود. از طرف دیگر می تواند بخشی از زایدات جامد و مایع شهری را جذب کند که به کاهش هزینه و مشکلات مدیریت زباله در شهر می انجامد. افراد دوست دارند طعم و بوی سبزی و میوه تازه را حس کنند، شاهد سبز شدن محیط اطراف خود باشند و در محیط سبز آرام بگیرند. از یک گلدان جعبه ای تا مزارع محلی در زمین های متروکه تا درخت های بلند روی پشت بام منازل، کشاورزی شهری به سرعت درحال تغییر دادن شهرهای جهان است. ایده، ایده ای ساده است، استفاده از همه فضاها برای کشاورزی وباغبانی. نتایج مطالعات حاکی از آن است که به کارگیری کشاورزی شهری نه تنها در کاهش آلودگی زیست محیطی موثر است بلکه باعث بهبود کیفیت محیط زیست و ایجاد محلی سالم برای زندگی در شهر شده بلکه می تواند به ایجاد درآمد در این فضاهای کوچک شهری منجر شود و از مزایایی که کشاورزی شهری برای محیط زیست شهری بههمراه دارد و خصوصاً در اجرای بام سبز و باغهای عمودی بسیار مشهود است، کاهش اثرات جزیره گرمایی، بهبود کیفیت هوا، افزایش تنوع زیستی و عایقسازی صوتی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای میباشد

کشاورزی شهری ، مدیریت زباله ، زیست محیطی