CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

سنجش آسیب پذیری اکولوژیکی منطقه ساحلی استان هرمزگان با روش ارزیابی چند معیاره فضایی SMCE

عنوان مقاله: سنجش آسیب پذیری اکولوژیکی منطقه ساحلی استان هرمزگان با روش ارزیابی چند معیاره فضایی SMCE
شناسه ملی مقاله: ICOPMAS09_247
منتشر شده در نهمین همایش بین المللی مهندسی سواحل، بنادر و سازه های دریایی در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:

بشیره بهره مند - دانشجو کارشناس ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
رزیتا شریفی پور - استادیار ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه
افشین دانه کار - استادیار ، دانشگاه تهران
محمدصدیق مرتضوی - استادیار ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس

خلاصه مقاله:
مناطق ساحلی نواحی پویایی از عملکرد متقابل زمین، آب و اتمسفر هستند که در عین حال تحت تاثی رتغییرات دائم طبیعی و دستکاری انسان قراردارند[ 19 ]. ساحل به گستره ای اطلاق می شود که در آن محدوده خشکی و دریا به هم می رسند. البته با گذشت زمان این خط اشتراک نی زثابت نبوده و جابجا می شود بخصوص در مواقع جزر و مد و یا گذر طوفا نهای دریایی این مرز به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و تغییر می کند.بنابراین همواره به جای خط ارتباط، ناحیه اشتراک قابل تعریف است[ 26 ]. کشور ایران همانند بسیاری از کشورهای دیگر با تخر یب کمی و کیفی سواحل مواجه است که این تخریب دارای آثار سوء زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی بوده و در صورت استمرار، محیط زیست انسان رادر پهنه های ساحلی در آینده نزدیک با مشکلات عدید های مواجه خواهد ساخت[ 28 ]. به منظور کاهش سرعت این تخریبها اقدامات همهجانبه ای مورد نیاز است تا ضمن حفظ منابع پایه در مناطق ساحلی، زمینه و شرایط بهره برداری منطقی و اصولی از این نواحی فراهم گردد. با توجه به این موضوع، لازم است تلا شهای زیادی برای شناخت کانو نهای آلاینده سواحل صورت پذیرد. مشکلات موجود در سواحل کشور حاکی از این موضوع می باشد که اقدامات صورت گرفته نه تنها از هماهنگی لازم برخوردار نبوده بلکه در موارد زیادی ناقض یکدیگر نیز هستند. بهرهگیری گوناگون انسان از محیط های دریایی و اقیانوسی، اهمیت شناسایی هر چه بیشتر این محیط ها را نشان می دهد. این موضوع برایکشور ما نیز که در همسایگی دریای عمان و خلیج فارس قرار دارد، مصداق دارد[ 8]. یکی از مهم ترین اقدامات برای دستیابی به توسعه پایدار و همه جانبه آن است که قبل از اجرای هر طرح توسعه، مطالعات مختلف محیط زیستی انجام شود. شناخت شاخصهای زیست محیطی و تعیین میزان آسیب پذیری هریک، می تواند امکان انداز ه گیری تخریب محیط زیست را در قالب انجام طرحهای توسعه مورد سنجش قرار دهد18 و 23 ].. به علاوه از این طریق تدوین سیاستهای کاهش و کنترل آسیب پذیری محیط زیستی امکان پذیر میگردد و شرایط ایجاد تعادل ]میان توسعه و محیط زیست فراهم می شود [ 21 و 25 ]. از این رو شناخت کانو نهای آسیب پذیر اکولوژیک و مدیریت آنها ضرورت دارد. استان هرمزگا ن با حدود 2238 کیلومتر مرز ساحلی، همجواری با خلیج فارس و دریای عمان و وجود 14 جزیره مهم در گستره آب ی خود 10 ].، به دلیل برخورداری از ویژگی های منحصر به فرد جغرافیایی و ژئوپول یتیکی، از امکانات و ظرف ی تها ی بالقوه و بالفعل فراوان ی در ] زمینه های گوناگون توسعه ای برخوردار بوده که همواره مورد توجه برنام ههای مختلف توسعه ملی در باز ههای زمانی کوتاه مدت، میان مدت و .[ بلند مدت بوده است[ 4و 5و 6و 7 هدف از این تحقیق شناسایی مناطق آسیب پذیری اکولوژیک، جهت پیشگیری از کاهش و تخریب این منابع در سواحل میباشد

کلمات کلیدی:
سنجش آسیب پذیری، محدوده ساحلی، تحلیل چند معیاره مکانمند/SMCE

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/257123/