سعید جمشیدی آزاد - دانشجویان کارشناسی ارشد،علوم باغبانی،دانشگاه تربیت مدرس،تهران
عباس یداللهی - استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس،تهران
محمدمهدی عرب - دانشجویان کارشناسی ارشد،علوم باغبانی،دانشگاه تربیت مدرس،تهران

پایه رویشی Pyrodwarf یکی از پایه های پا کوتاه و مقاوم به آتشک می باشد و بهینه سازی ریزافزایی این پایه به منظور تجاری سازی باغات امری ضروری است. دستیابی به پروتکل بهینه ریشه زایی یکی از مهم ترین مراحل ریزافزایی تجاری درختان میوه می باشد. به منظور بررسی اثرات محیط های کشت QL و 1/2ms و سطوح مختلف هورمون ایندول بوتریک اسید (0.5، 1، 1.5 و 2 میلی گرم بر لیتر) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 8 تیمار و 10 تکرار انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که محط کشت 1/2msنسبت به QL محیط مناسب تری می باشد و بالاترین درصد ریشه زایی با میانگین 96% در محیط کشت 1/2ms حاوی 1 میلی گرم در لیتر بدست آمد. و همچنین نتایج پژوهش حاضر حاکی از این می باشد که اثرات متقابل محیط و ایندول بوتریک بر روی تعداد ریشه تاثیر ندارد ولی اثرات جداگانه موثر می باشد. محیط کشت نیز بر روی ارتفاع ریشه ها تاثیر نداشت ولی میزان هورمون به طور معنی داری ارتفاع ریشه را تحت تاثیر قرار داد به طوریکه بلندترین ارتفاع در تیمار 1 میلی گرم در لیتر با میانگین 2/36 بدست آمد.

ریشه زایی،ایندول بوتریک اسید(IBA)،ریز افزایی،Pyrodwarf