مرتضی فرشباف - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا
میرسعید موسوی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
اکبر عبداله زاده طرف - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

فرم یکی از اصطلاحات کلیدی است که استفاده از آن در مباحث مختلف – عمومی و تخصصی – هنری بسیار رایج است، به گونه ای که می توان آن را یکی از مهمترین مفاهیم پایه هنر درنظر گرفت. لذا پرداختن به معنی و مفهوم آن در رشته های هنری از ضروریات محسوب شده و از اهمیت ویژه ای برخوردار است. گفت و شنود در باب مقوله فرم از دیرباز توسط معماران مورد توجه قرار گرفته و از آغاز نهضت معماری مدرن به این سو هر روز زمینه ای گسترده تر و عمیق تر پیدا کرده است، چرا که فرم سخن پایانی معمار در آفرینش فضاست و به همین جهت مکان آغاز کندوکاو در درون فضای معماری نیز به شمار می رود. برای معماران که از دیدگاه آفرینشی در فضای معماری به فرم می نگرند، آفرینش فرم از اهمیتی بسیار برخوردار است، زیرا معمار در آفرینش فضا آنچه را می خواهد بگوید، با استفاده از فرم ابراز می کند، همچنان که موسیقی سازان، نقاشان، شاعران و فیلم سازان نیز هر یک به زبان و بیان خاص خود آنچه را در دل دارند، از طریق صوت ها، کلام ها و رنگ ها به مخاطبان خودشان انتقال می دهند. فرم چه در موسیقی، چه در معماری و چه در شعر، بعدهای ذهنی را می نمایاند و تنها راه ممکن برای انتقال مفهومی خاص از سوی آفریننده اثر به استفاده کننده و مخاطب است. بنابراین پرداختن به وجوه مختلف مفهوم این اصطلاح پایه ای ضروری به نظر می رسد. برای این منظور در این مقاله سعی گردیده است تا ابتدا با بررسی معنای لغوی واژه فرم بر اساس فرهنگ های معتبر فارسی، انگلیسی، ویژگی ها معنایی و مفهوم کلی واژه جمع بندی شود. و در نهایت بر اساس کل مطالب ذکر شده، مفهوم فرم و وجوه مختلف آن در سبک های معماری، و تاثیر آن در معماری موزه ها با ذکر مصادیق به عنوان نتیجه گیری بیان می گردد.

مفهوم شناسی، فرم، معماری معاصر، عملکرد، موزه