محمد شهبازی رز - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، آزاد اسلامی واحد تبریز - ایران
شبنم اکبری نامدار - استادیار و ریاست دانشکده هنر و معماری آزاد اسلامی واحد تبریز

معماری هر مجموعه زیستی متناسب با پیشرفت فن آوریهای ساخت و دگرگونی نیازهای ساکنان آن در هر دوره ی زمانی دچار تغییر و تحول تکاملی بوده است. فرآیند دگرگونی معماری فضاهای شهری همواره در راستای ایجاد پتانسیلی بوده که نیازهای گوناگون ساکنان محیط پیرامون خود را به نحو مطلوب برآورده سازد. جایگاه ترافیک شهری با ظهور عنصری به نام خودرو در فضاهای شهری به قدری برجسته بود که امروزه درصد بالایی از معیارها و ضوابط توسعه ی شهری بر مبنای خودرو و مسیر سواره ها تعریف و اجرا می شود. نکته ی قابل تامل در توسعه ی پایدار فضاهای شهری ایجاد نوعی اعتدال و توازن میان عناصر شهری، ساکنان، و زیرساخت های لازم برای سواره ها می باشد. در این تحقیق سعی شده بر اساس بررسی مصادیق موفق معماری از سطح دنیا به برخی الگوها و ضوابط توسعه ی فضاهای شهری مطلوب با بیشترین توجه به بحث ترافیک شهری دست یافته شود. بحث خودرو در شهرهای امروزی که به ظهور پدیده ای به عنوان ترافیک شهری انجامیده عاملی جدایی ناپذیر در معماری بناهای شهری و فضاهای عمومی شهری است که فعالان حوزه ی معماری و طراحی شهری همواره با افزایش کمی خودرو در فضاهای زیستی سعی دارند همواره راهکارهایی را تعریف کنند که به آسایش زیستی ساکنان لطمه ای وارد نکنند و پدیده ی ترافیک به عنوان عاملی در بهبود شرایط زیستی ساکنان به خصوص جمعیت کلان شهرها به شمار آید. امید می رود تحقیق حاضر به عنوان دریچه ای برای نگرش عمیق تر علاقمندان به حوزه ی معماری و توسعه پایدار فضاهای شهری به بحث ترافیک در توسعه ی مطلوب فضاهای شهری پایدار محسوب گردد.

ترافیک، شهر، توسعه، پایدار، جایگاه