بیژن عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان غربی
کاوس شهری - پژوهشگر دکتری معماری دانشگاه ملی باکو عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان غربی
آرش فلاح - پژوهشگر دکتری معماری دانشگاه آنکارا عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آذربایجان غربی

چند دهه از مطرح شدن معماری پایداری در عرصه معماری می گذرد و مجامع بین المللی راهکارهای بسیار را برای تکامل آن ارائه نموده اند. تامل در معماری پایدار و اصول آن ما را به معماری بومی (مربوط به گذشته) خواهد رساند. چرا که معماران در اقلیم های مختلف توانسته اند بهترین هماهنگی را با محیط ایجاد کنند و با استفاده از محدودیت ها و امکانات بستر طرح بهترین شرایط زیستی را برای کاربران فراهم سازند. هدف نهایی طراحی پایدار در پیدا کردن راه حل هایی موثر و مفید کمی، کیفی، جسمی و روانشناختی به منظور ساختمان سازی برای کاربران می باشد. احتمالات و امکانات زیادی برای رسیدن به چنین هدف به ظاهر دشوار است. سه اصل طراحی پایدار، حفظ و بقای منابع، طراحی بر اساس چرخه زندگی و طراحی انسان محور، ایجاد یک آگاهی گسترده از پیامدهای. محیطی که با معماری مرتبط هستند را موجب می شوند. (راهبردهای) موجود در دل هر یک از اصول، ما را به ضوابط بیشتری رهنمود می سازند. این راهبردها به منظور پرورش فهم و درک این موضوع که چگونه یک ساختمان با محیط های داخلی، محلی و جهانی در همکنش است. در این مقاله مختصرا به معرفی روشهایی کلی برای به کار بردن طراحی پایدار در معماری پرداخته ایم که خط مشی هستند برای تحقیق و بررسی بیشتر مسائل

معماری پایدار، طراحی پایدار، طبیعت - اقلیم، مدیریت انرژی