محمد استوار زیجردی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر دانشگاه علوم و تحقیقات مرکزی
رضا رافع - استادیار دانشگاه اراک

امروزه در شبکه های حسگر بی سیم، پروتکل های مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی از طریق تسیم گره های همسایه به خوشه ههای مجزا و انتخاب سرخوشه های محلی برای ترکیب و ارسال اطلاعات هر خوشه به ایستگاه مبنا و سعی در مصرف متوازن انرژی توسط گره های شبکه، بهترین کارایی را از لحاظ افزایش طول عمر و حفظ پوشش شبکه ای در مقایسه با سایر روش های مسیریابی به دست می آورند. در این مقاله روش جدیدی بر اساس ساختار سلسله مراتبی معرفی می شود که در آن سه فاکتور در بحث انتخاب مسیر درنظر گرفته شده است: بحث تداخل، بحث بسته های گم شده و بحث مهلت زمانی. بسته ها مهلت زمانی دارند که سرخوشه ها طبق این مهلت زمانی تصمیم به ارسال مستقیم به سینک یا سرخوشه های دیگر می کنند، در صورت ارسال به سرخوشه های دیگر به بهترین سرخوشه ارسال می کند که دارای تداخل کمتر و انرژی بیشتر و فاصله تا چاهک کمتر را داشته باشد. در بحث خوشه بندی مجدد هم بر اساس همین مهلت زمانی یک حالت یادگیری دارد که وقتی خوشه بندی مجدد انجام می شود شرایط بسته های گم شده بهتر شود. با اعمال این الگوریتم به حد قابل توجهی تعداد بسته های گم شده و تاخیر انتها به انتها کاهش می یابد.

شبکه حسگر، خوشه بندی، مهلت زمانی، تداخل