ناهیده عبدی قروچای - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
محمدرضا پورمحمدی - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشکده جغرافیا، دانشگاه تبریز

در دهه های گذشته شهرها به شکل بی برناه رشد و گسترش یافه اند و در مدت کوتاهی به چندین برابر وسعت اولیه خود رسدیه اند. توسعه و رشد بی رویه و بدون برنامه شهرها مشکلات اساسی در ساختار فضایی راسبب شده که امروزه برنامه ریزان شهری با آن مواجه هستند. لذا شناخت الگوی توسعه کالبدی شهر در راستای توسعه پایدار هری ضروری است. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از مدلهای انتروپی شاتون و هلدرن به تحلیل چگونگی رشد و گسترش شهر سنندج پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به مدلهای تحلیلی گسترش فیزیکی شهر از جمله مدل انتروپی شانون گسترش شهر در سالهای قبل از 1370 یکپارچه بوده است. در چند دهه اخیر شهر سنندج روز به روز دچار رشد افقی و پراکنده شده است تا جایی که نتایج بررسی مدل هلدرن نیز نشان داد فقط 66 درصد از رشد شهر مربوط به رشد جمعیت بود و مابقی در اثر توسعه پراکنده شهر اتفاق افتاده است. با توجه به نتایج می توان پیشنهاد داد که از ظرفیت داخلی شهر به ویژه اراضی خالی و بایر درون شهر استفاده به عمل آید.

گسترش کالبدی، مدل هلدرن، مدل شانون، رشد افقی، شهر سنندج