مسعود داوری نژاد مقدم - دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی و عضو هیئت علمی دانشگاه بینالود مشهد
میثم رهنما - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه بین المللی ا مام رضا (ع) مشهد

مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان جسمی و حرکتی، از جمله رویکردهای عدالت محورانه در برنامه ریزی و مدیریت شهری معاصر محسوب می شود. با این وجود بسیاری از عرصه های عمومی شهری همچون معابر، پارکها و مراکز شهری در اغلب شهرهای ایران نظیر شیراز با معضل نامناسب بودن فضا برای استفاده معلولان مواجه اند. در همین راستا هدف این مقاله نیز تحلیل و آسیب شناسی مبلمان شهری مرکز شهر و پارک بزرگ شیراز و ارائه راهبردهایی برای مناسب سازی این فضاها برای استفاده معلولین و جانبازان است. روش شناسی انجام این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی و از منظر چارچوب پژوهش، تحلیلی- توصیفی است که به شیوه پیمایی و در مرکز شهر و پارک بزرگ شیراز (منطقه 2) صورت پذیرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات، تهیه پرسشنامه ها و نیز مصاحبه و مشاهده است.

مبلمان شهری، مناسب سازی فضا، معلولان، شیراز